Haar gedicht maakte indruk, afgelopen maart. Nathalie Ververs, SEH-arts in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven, riep mensen daarin op om alsjeblieft binnen te blijven. En nu, in tijden dat het coronavirus opnieuw is opgelaaid, herhaalt ze die boodschap. Want: “Wat zijn nu een paar maanden op een mensenleven?”
Ja natuurlijk, zegt Nathalie Ververs. Natuurlijk valt het haar, arts op de spoedeisende hulp in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven, ook geregeld zwaar. Natuurlijk doet het ook haar pijn wat ze dagelijks onder ogen krijgt tijdens haar werk. Een aanslag is het, zowel fysiek als mentaal. “Maar”, benadrukt de geboren Waalwijkse. “Ik kan het allemaal nog goed aan. We doen er alles aan om onze patiënten de juiste zorg te bieden. Daar ligt onze focus op. De situatie is namelijk alarmerend.”
Dagelijkse leed
Het coronavirus slaat genadeloos om zich heen, alwéér. En, net als in het voorjaar, ervaart Nathalie tijdens haar werk dagelijks het leed dat ermee gepaard gaat. Patiënten die zeer ernstig benauwd zijn, die overlijden, familieleden die vanwege de corona-maatregelen geen afscheid van hun dierbare(n) kunnen nemen; het gaat ook bij Nathalie door merg en been. “Er zijn mensen die de ernst van corona bagatelliseren, maar geloof me: het is echt een vreselijke ziekte.”
En precies dat is wat ze aan de kaak wil stellen, juist nu een deel van de Nederlanders het niet zo nauw neemt met de corona-voorschriften. “Die mensen zouden eigenlijk eens één dag moeten meelopen in het ziekenhuis”, stelt Nathalie. “Dan weet ik zeker dat ze daarna nooit meer klagen over het dragen van een mondkapje in de supermarkt. Integendeel. Dan zetten ze zo’n kapje automatisch op.”
Gevoelens in woorden
Nathalie verstaat de kunst haar gevoelens in de juiste woorden vorm te geven. Dat bleek afgelopen voorjaar wel in haar gedicht, waarin haar conclusie even duidelijk als aangrijpend was: "Lieve mensen, blijf alsjeblieft binnen!!"
Nu, ruim een half jaar later, herhaalt ze die boodschap nog eens met kracht. “Voor veel jonge mensen voelt corona als een ver van hun bed-show. Sommigen van hen denken dat alleen omaatjes van dik in de tachtig getroffen kunnen worden. Nog los van het feit dat ook dát erg is -het zou tenslotte maar je eigen oma zijn-, klopt die redenering niet”, zegt Nathalie. “Er zijn ook heel veel jonge mensen die er vatbaar voor kunnen zijn, veelal personen bij wie je dat van de buitenkant niet ziet. Denk aan mensen die astma of een ernstige spierziekte hebben bijvoorbeeld. Je wilt toch niet dat zij besmet raken omdat jij toevallig per se zonder mondkapje door de supermarkt wil lopen? Vandaar mijn oproep aan diegenen die corona niet serieus nemen: hou je aan de maatregelen en blijf alsjeblieft binnen! Je voorkomt dat anderen ziek worden en misschien wel overlijden. Wees dus wat minder egoïstisch, zou ik zeggen.”
Menens
Het is haar menens, Nathalie geeft het onomwonden toe. Uiteraard snapt ze dat jongeren liever uitgaan, dan dat ze thuis bij de haard zitten. Dat doet ze zelf ook liever. Alleen: het kan nu niet. En misschien nog wel zes maanden niet. Eenvoudigweg omdat er nog geen probaat vaccin is gevonden voor het coronavirus. En zo lang dat er niet is, zullen jong en oud concessies moeten blijven doen aan hun levensstijl. En dat kan, denkt Nathalie. “Wat zijn nu een paar maanden op een mensenleven?”, vraagt de arts zich openlijk af. “Ondanks alles, hebben we het hartstikke goed in Nederland. We hebben een dak boven ons hoofd, kunnen Netflixen; we zijn eigenlijk super verwend. En ik hoop dat we daarvan iets meer doordrongen raken met elkaar. Dat we vaker beseffen dat we het ook in coronatijden zo slecht nog niet hebben.”
Het komt goed
En ooit, ooit zal het leven weer net zo mooi zijn als dat het in het pré coronatijdperk was. Met die hoopvolle woorden wil Nathalie graag besluiten. “Wanneer precies weten we niet, maar dat vaccin komt er zeker”, klinkt het gedecideerd uit de mond van de geboren Waalwijkse. “Laten we ons daar met z’n allen aan vasthouden: het komt goed.”
