WAALWIJK - Uit cijfers van VeiligheidNL, het RIVM, en het Centraal bureau voor de Statistiek blijkt dat de afgelopen twee jaar 400.000 Nederlanders definitief gestopt zijn met hun sport vanwege een blessure. Hierbij is niet onderzocht of de mensen die gestopt zijn met hun sport wel een andere sport zijn gaan beoefenen. Experts vinden dit aantal mensen dat sport na een blessure 'zorgwekkend', is te lezen in het artikel van de NOS.
Hoe reageert een fysiotherapeut op dit nieuws? Om deze vraag te beantwoorden ging de redactie in gesprek met fysiotherapeut Eline Gallé, zij is werkzaam bij Fysio Totaal Waalwijk.
Eline Gallé is al zes jaar actief als fysiotherapeut, waarvan drie en half jaar als sportfysiotherapeut. Als fysiotherapeut spreekt vooral het contact met de mensen haar erg aan. In haar vrije tijd is ze op het hockeyveld te vinden © Fysio Totaal Waalwijk
Eerste reactie en meest voorkomende blessure
Eline vertelt over haar eerste reactie: "Het is zorgwekkend dat er veel sporters zijn die stoppen na een blessure. In de praktijk zie ik dat er veel mensen stoppen met hun hoofdsport. Als ze vanaf kinds af aan al hockeyen of voetballen en ze op latere leeftijd een blessure krijgen, dan zie je vaak dat mensen door meerdere factoren stoppen met sporten. Dit kan dan bijvoorbeeld gaan over de drukte van een nieuwe baan of het verhuizen naar een andere stad. Hierdoor hebben mensen minder tijd over voor het drukke verenigingsleven. Hierdoor maken ze de keuze om deels te stoppen met sporten, maar ze stoppen vaak nooit helemaal." Eline vertelt dat ze denkt dat peesklachten de meest voorkomende blessures zijn die ze behandelen: "Dit ligt vaak aan overbelasting van de spieren. Mensen willen vaak snel te veel doen, waardoor ze klachten kunnen ervaren. Deze peesklachten, zijn bijvoorbeeld klachten aan de achillespees of de pees in de schouder."
Voorzorgsmaatregelen
Eline vertelt op welke manier mensen voorzorgsmaatregelen kunnen treffen: "Hierin is het belangrijkste dat je een sportseizoen goed plant en periodiseert, zodat je niet snel te veel wil doen. Ook is het belangrijk dat je voldoende slaap hebt, kan herstellen na een blessure en goede voedingsstoffen binnenkrijgt. Al deze factoren hebben invloed op de sportbelasting."
Hoe begint een traject van een sporter met een blessure?
Eline vertelt hoe een traject gestart wordt: "Als iemand hier een traject begint, dan beginnen we altijd met een soort interview met de patiënt. Waarin wij erachter komen wat de aard van de blessure is, wat de doelen zijn en wat diegene wil bereiken. Op basis van die informatie kijken we of er verdere stappen nodig zijn om de blessure aan te pakken. Een voorbeeld van een doel is bijvoorbeeld 'het weer meekunnen doen aan een marathon.'
Worden mensen genoeg geïnformeerd over de risico's van het sporten?
Eline vertelt dat ze denkt dat hierin nog stappen kunnen worden gezet: "Ik denk dat er rond het thema preventie nog stappen kunnen worden gezet, maar tegelijkertijd moeten we wel realiseren dat het budget voor preventie laag is. Het ligt ook aan de doelgroep op welke manier mensen geïnformeerd zijn. Als je een fanatieke sporter bent, dan ben je meer geïnformeerd als iemand waarin sport een minder groot onderdeel is van zijn of haar leven."
Welke invloed heeft een blessure op een sporter binnen het mentale gebied?
Eline vertelt dat er genoeg mogelijkheden zijn om te sporten met een blessure: "Het is erg frustrerend voor een sporter om niet meer volop te kunnen sporten als ze een blessure hebben opgelopen. Ik probeer altijd om met de sporter in gesprek te gaan, om te zoeken naar mogelijkheden om toch te kunnen sporten. Als iemand bijvoorbeeld knieklachten heeft, kan die vaak wel nog sporten met zijn armen. Daarmee wil ik zeggen dat er genoeg mogelijkheden zijn om te sporten, ook al heb je een blessure. We kijken daarnaast ook of sporters bijvoorbeeld deels mee kunnen doen met teamsport, dit geeft vaak ook een mentale boost aan de sporter. Ik denk denk ook dat deze aantallen van sporters die stoppen, ook deels ligt aan de steeds veranderende maatschappij. Mensen krijgen het steeds drukker en dit heeft effect op de gezondheid. Ik denk dat de maatschappij er heel anders uitziet, dan twintig jaar geleden."
Volgens Eline is de invloed op mentaal vlak erg groot als een sporter noodgedwongen moet stoppen met zijn/haar blessure. Hier kan Sofie van der Otterloo* over meepraten, die door haar kruisbandblessure uiteindelijk moest stoppen met voetbal. Voetbal was een groot onderdeel van haar leven, wat door een blessure langzaam uit haar leven verdwijnt.
Noodgedwongen stoppen
Sofie van der Otterloo haalde haar energie uit het sporten. Door een blessure moest ze jaren geleden noodgedwongen stoppen met voetbal. Tijdens haar hoogtijdagen heeft ze zelfs een tijdje voor de KNVB gevoetbald. In een voetbalwedstrijd heeft ze haar kruisband gescheurd, waardoor haar carrière is geëindigd. Dit heeft een flinke impact op haar leven gehad. Sofie vertelt over haar situatie toen ze op het veld lag: "Door een duel met de tegenstander scheurde mijn kruisband. Daardoor kon ik niet meer opstaan en kwam de ziekenwagen om mij op te halen. Daarna ben ik op eigen vervoer naar de eerste hulp toegegaan. Ik merkte al vrij snel dat deze situatie foute boel was." Sofie vertelt dat deze blessure een onuitwisbare indruk heeft gemaakt op haar teamgenoten: "Mijn teamgenoten gaven aan dat ze mijn kruisband letterlijk hoorde scheuren en daar zijn de tot op de dag van vandaag wel van geschrokken."
Flinke impact
Sofie vertelt dat deze blessure een flinke impact heeft gehad op haar carrière gehad als topsporter: "Vooral op emotioneel - en mentaal vlak was het een zware periode. In het begin kon ik de blessure geen plekje geven en zat ik niet lekker in mijn vel. Daarna kon ik de situatie waar ik in zit steeds meer accepteren. Ik ging toen drie keer in de week naar de fysio. Naarmate mijn behandeltraject vorderde kon ik steeds weer wat meer. Een blessure heeft veel tijd nodig om te behandelen. Het ging met vallen en opstaan." Uiteindelijk ging Sofie zoeken naar mogelijkheden om wel te sporten: "Op dit moment ben ik vooral bezig met fitness en ik ben soms op de padelbaan te vinden."
Wat wil je in de toekomst ondernemen?
Sofie vertelt dat ze na haar blessure probeerde om te voetballen, maar dat is helaas mislukt: "Uiteindelijk merkte ik dat dit ook niet meer lukte. Ik zie nu voor mijzelf geen toekomst meer in het voetballen. Ik vind dit jammer, maar ga niet bij de pakken neerzitten. Ik ben een sportief en ondernemend persoon, dus blijf in het dagelijks leven in beweging. Ik heb het sporten nodig in mijn dagelijks leven als uitlaatklep. Ik probeer de knie zo sterk mogelijk te houden door krachttraining. Daarnaast ga ik ook één keer per jaar skiën, dat vraagt ook veel van je knie. Ik ben ook één keer per week op de padelbaan te vinden. Ik kan moeilijk stil zitten!
*De naam Sofie van der Otterloo is niet de echte naam van de voetbalster. Ze wil liever anoniem blijven, waardoor ze in het artikel een andere naam draagt. Met dit verhaal wil ze andere sporters inspireren met de boodschap dat er nog veel mogelijk is op sportgebied, ondanks een blessure.
